แชร์ประสบการณ์ ครั้งแรกกับการมาเรียนภาษาที่ฟิลิปปินส์ คอร์ส speaking master ในระยะเวลา 2 สัปดาห์ ! ! ครั้งนี้เราเดินทางโดยสายการบิน Philippine Airlines ใช้เวลาเดินทางประมาณ 4 ชม. บินตรงมาลงเมือง Cebu เมื่อมาถึงที่นี่จะมี staff คนไทย จากสถาบัน SMEAG จะมารอรับถึงหน้าสนามบินเลย ! น้องๆ ไม่ต้องกลัวหลงเลยค่ะ เพราะที่นี้พี่ Staff ดูแลดีมากๆ ตั้งแต่สนามบินจนถึงสถาบันเลย

เมื่อมาถึงที่สถาบัน SMEAG Capital สิ่งแรกที่น้องๆ จะได้รับเลยก็กุญแจ การ์ดสำหรับนักเรียนใหม่ และ welcome bag! ! ! ของทางสถาบัน เป็นถุงกระดาษสีน้ำตาลเล็กๆ หน้าตาคล้ายกับถุง McDonald’s บ้านเราเลย แต่ด้านหน้าจะมีชื่อของเรา และเลขห้องของเราแปะอยู่ เห็นถุงเล็กๆ แบบนี้ ด้านในมีของใช้มากมาย ไว้ให้น้องๆ ที่มาเรียนที่นี้ ทั้งของกินอย่าง ขนมปัง มาม่าคัพ น้ำแอปเปิ้ล ของใช้อย่างสบู่ ยาสีฟัน แปรงสีฟัน หรือว่าจะเป็นซิมการ์ด ทางโรงเรียนก็เตรียมไว้ให้แล้ว เรียกได้ว่าครบครันสุดๆไปเลย~

พอมาถึงที่นี้เจ้าหน้าที่จะแนะนำสถานที่ให้รู้จักคร่าวๆ เช่น ห้องทานอาหาร ร้านกาแฟ และห้องพักที่เราต้องไปอยู่ (ขอบอกเลยว่าเจ้าหน้าที่ที่นี่ take care ดีมาก มาส่งเราถึงหน้าห้อง เพราะฉะนั้นน้องๆ ไม่ต้องกลัวหลงเลย) หอที่นี่มีการแบ่งเขตกั้นระหว่างผู้ชายและผู้หญิงชัดเจน แถมบริเวณด้านหน้าห้องพักยังมีป้ายห้ามผู้ชายเข้ามาในบริเวณที่เป็นห้องของผู้หญิงอีกด้วย หากใครทำผิดกฎ เดินเข้ามาละก็ โดน warning ไปเลยจ้ะ เรียกได้ว่าเข้มงวดกันแบบสุดๆ และอีกอย่างนึงคือ บริเวณหน้าห้องพักจะมีโซฟาให้น้องๆ ได้นั่งเล่น และตู้กดน้ำเย็น น้ำอุ่นอยู่ด้วยค่ะ

จากนั้นเราได้เดินทางไป SM Cebu City ด้วย Grab แต่สิ่งที่ Challenge สำหรับวันนี้เลยก็คือ การหา wifi ในการเรียกรถ ปกติแล้ว wifi จะมีให้น้องๆ ใช้บริเวณร้านกาแฟทางด้านล่าง แต่วันนี้ระบบขัดข้องตั้งแต่เช้า เราจึงสอบถามเจ้าหน้าที่แล้วขึ้นไปใช้บริการ wifi ในชั้นที่ 2 แทน (ซึ่งจริงๆ รูมเมทบอกเราว่าทางสถาบันมี wifi ให้ใช้ในบริเวณชั้น 1, 2 และ 6) จากนั้นเพียงไม่นานรถ Grab ที่เราเรียกก็มารอที่หน้าสถาบัน แต่ก่อนที่เราจะออกจากสถาบันนั้นสิ่งที่เด็กใหม่อย่างเราต้องทำก็คือ การเขียนขอใบอนุญาตออกนอกสถาบัน โดยให้รายละเอียดว่าใครไปกับเราบ้าง? เราออกไปทำอะไร? ที่ไหน? เมื่อไหร่? พร้อมกับถ่ายรูปคู่กับเอกสาร ก่อนที่จะเก็บกุญแจและการ์ดเอาไว้ที่เจ้าหน้าที่ พร้อมแล้วลุยได้เลย ! ! !

เดินทางโดยใช้เวลาเพียงไม่นาน เราก็มาถึง SM Cebu City อยากบอกทุกคนว่า ค่ารถถูกมากกกก 156 Peso คิดเป็นเงินไทยก็ประมาณ 94 บาทเอง เมื่อเข้าไปในห้างมิชชั่นแรกที่เราทำคือการตามหา “บัตรเติมเงิน 100 Peso” ใช้งานได้ 1 สัปดาห์ ความเร็ว internet อยู่ที่ 2 GB ซึ่งที่นี่บัตรจะขายอยู่ที่ชั้น 2 บริเวณ Informaion มาที่นี่บอกเลยว่าสบายมาก เพราะพนักงานดูแลทุกอย่าง ตั้งแต่ใส่ซิมการ์ดจนเติมเงินเลย เพราะวิธีการเติมเงินที่นี้จะค่อนข้างต่างจากไทย ที่ไทยเราเติมเงินโทรศัพท์ผ่านระบบออนไลน์ แต่ที่นี้คือคล้ายกับไทยในสมัยก่อน เพราะการเติมเงินจะเป็นแบบบัตรเติมเงิน ที่ต้องเอาเหรียญบาทขูดด้านหลังแล้วกรอกรหัส นั่นเอง~ ตอนเติมเงินน้องๆ จะรู้สึกเหมือนได้ย้อนวัยเลย 55555 พอเติมเงินเสร็จเราก็แวะซื้อ Starbucks เพราะได้ยินมาว่า ที่นี้ราคาถูกมากเมื่อเทียบกับไทย มาทั้งทีก็เลยลองสักหน่อย เราสั่งเป็น Green Latte (16 oz) ราคาอยู่ที่ 170 Peso เท่านั้นค่ะ จากนั้นสิ่งต่อมาที่เราทำก็คือ การตามหาร้านบุฟเฟ่ต์ปิ้งย่าง อันนี้ไม่ใช่มิชชั่นนะ มาจากความอยากล้วนๆ เพราะทั้งวันยังไม่ได้กินอะไรเลย เดินวนอยู่ในห้างได้ไม่นาน เราก็เจอร้านบุฟเฟ่ต์ที่ตามหา นั่นก็คือบุฟเฟ่ต์ปิ้งย่างเกาหลีนั่นเอง

ร้านบุฟเฟ่ต์ปิ้งย่างเกาหลี หรือร้าน KOGi-Q ร้านนี้มีครบทุกอย่างที่คนหิวอย่างเราตามหา ไม่ว่าจะเป็นเนื้อหมู เนื้อไก่ เบคอน ลูกชิ้น อาหารทะเล อย่างกุ้ง และหมึก เครื่องเคียงอย่าง กิมจิ หรือแม้แต่ข้าว ซุป ที่นี่ก็มีให้หมด ทั้งอิ่มทั้งอร่อยในราคาเพียง 399 Peso เท่านั้น ราคานี้คือรวมทุกอย่างแล้วจริงๆ ถือว่าถูกมากๆ เมื่อเทียบกับไทย

หลังจากที่อิ่มแล้วเราก็ไปต่อกันที่ Supermarket ของห้าง เพื่อเริ่มทำมิชชั่นที่ 2 ซึ่งนั่นก็คือ การตามหาขนม Cheezee Squeeze เมื่อเข้ามาก็พบกับความหลายหลายทั้งของใช้ ของกิน ทุกอย่างคือเอามารวมไว้ที่นี้หมด เอาจริงๆ คือรู้สึกแปลกใจมาก เพราะหน้าตาของ Supermarket ที่นี่ ไม่ต่างจากไทยเลย เรายังเห็นยาสระผมยี่ห้อคุ้นเคย ขนมอบกรอบแบรนด์ไทย หรือแม้แต่ผลไม้ไทย ก็มีให้เลือกสรรเต็มไปหมด เพราะฉะนั้นน้องๆ ที่มาเรียนที่นี่มั่นใจได้เลยว่า การใช้ชีวิตที่ Cebu ไม่ได้ยากอย่างที่คิด

เมื่อมาถึงห้องพักเราก็กลับมา make friend กับรูมเมทชาวจีน ที่เรียนคอร์ส TOEFL โดยการคุยเรื่องทั่วไป เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง 555555 แต่ก็ถือว่าโอเคเลย อย่างน้อยสุดก็คือได้ฝึกภาษา พอคุยสักพักนึงก็ชวนเขาออกไป McDonald’s ไปหาอะไรกินกัน รูมเมทเราก็เลยชวนเพื่อนชาวใต้หวั่นอีก 2 คน ไปด้วยกัน เป็น trip เล็กๆ ที่สนุกดี ทุกคน friendly มาก น่ารักมากเลย เป็น 1 วันที่ดีมาก เกือบจะดีมากล่ะ ถ้ารูมเมทไม่ตื่นมาบอกว่าหนาว 555555 สุดท้ายคือคืนนี้นอนแบบไม่เปิดแอร์ จบบริบูรณ์ 555555